"เธอ…ทำให้ทำให้หมดความอดทนเองนะ แล้วอย่ามาโวย(วาย)ที่หลังล่ะ"
เจ้าของนัยน์ตาสีดำทมิฬจดจ้องมาที่รูปหน้าเรียวสวยของฉัน แล้วอุ้มร่างฉัน(ท่าอุ้มเจ้าสาว)ขึ้น ตรงไปยังชั้น4ห้องริมสุดของผับ เขาเปิดประตูเข้าไป เขาอุ้มฉันเพียงมือเดียว โดยให้ฉันใช้ลำแขนไปโอบรอบคอของเขาเพื่อไม่ให้ฉันร่วงตก
"อื้ม~…" เขาบดริมฝีปากลงมาที่ริมฝีปากของฉัน อย่างแผ่วเบา เสียงครางรัญจวนอยู่กับปากของเขา แผ่นหลังของฉันแนบไปกับเตียงนุ่ม ที่ไม่รู้ว่ามาถึงเตียงของเขาตั้งแต่เมื่อไร
ร่างสูงของเขา โถมตัวลงมาบดเบียดไปกับเรือนร่างกัน แนบชิดสนิทจนแทบไม่มีช่องว่างให้อากาศลอดผ่านไปได้แม้แต่น้อยนิด
สัมผัสร้อนระอุจากริมฝีปากนุ่มของคนบนเหนือร่างของฉัน เขาลากไล่ลงมาจากริมฝีปาก สันกราม จนถึงลำคอสวย เขาซุกไซร้ บนลำคอระหงซึ่งทอประกายจากผิวขาว เนียน ผุดผ่อง จนน่าฝากรอยประทับ ร่างสูงก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน จึงจัดการดั่งความคิด ร่างสูงจัดการฝากรอยขบเม้มตีตราจองจนมันเกิดรอยสีแดงกุหลาบจัด ปรากฏเป็นหลักฐานแสดงความคิดเป็นเจ้าของ
เขาขบเม้มในหลายๆที่ เมื่อเขาลากไล้ริมฝีปากนั้นไปทั่วทุกตารงผิวขาวเนียนนั้น แม้กระทั้งเนินอกขาวอวบนั้นที่เขาจงใจวนเวียนริมฝีปากอยู่ตรงนี้ ไม่ยอมห่าง เฮือกก~!!!
ลมหายใจของฉันขาดห้วงเหมือนขาดอากาศหายใจทันทีที่เขาแตะไต่ริมฝีปากของคนร่างสูงไปตามขอบขเสื้อเกาะสีดำของฉัน คล้ายกำลังเล้าโลมและหลอกล่อให้ฉันหลงเข้าไปในวังวนแห่งความปารถนาที่เขาเป็นคนสร้าง และมันจะดีมากถ้าร่างกายฉันมันดันไปชอบสัมผัสของเขา
ฉันเป็นอะไร ฉันควรจะผลักเข้าออกแต่ทำไมร่างกายฉันถึงเป็นแบบนี้
"อื้ม~…ฉันต้องการนาย ะอามากกว่านี้ อืม…อ่าห์~…"ฉันพูดขาดห้วงเสียงเส่า
"ได้ แร้วอย่ามาร้องขอให้หยุดล่ะ ยัยน่านิ่ง ฮึฮึ~"เขาว่าแค่นั้น เขาก็บดจูบลงมาครั้งแล้วครั้งเล่า เขาจะเหมือนต้องการให้หัวใจฉันบ้าคลั่งเขา เขารุกไล่แล้วใช้สัมผัสร้อนชื้นจากปลายลิ้นลามเลียบนริมฝีปากจนตัวฉันสั่นไปหมด
ผมเริ่มทำการสอดมือไปที่แผ่นหลังของพรีม เพื่อรูดซิบชุดเกาะอกแล้วถอดออก เผยให้เห็นอกอวบอิ่ม ยอดอกสีชมพูที่เข้ากับผิวขาวราวน้ำนม ผมไม่คิดเลยว่าเห็นพรีมตัวเล็กๆแบบนี้ หน้าอกเธอจะขนาด คัพ c
“สวย…เธอสวยมากเลยพรีม” ใช่ พรีมสวยมากจริงๆ สวยจนมันทำให้ผมที่จะอดชมเธอไม่ได้เลย ผมไม่รอช้าเพื่อไม่ให้เสียเวลา ผมจัดการเอาปากครอบงำยอดอกสีชมพูของพรีม และดูดดึงอย่างหิวกระหาย อีกข้างผมก็ไม่ปล่อยให้ว่าง โดยมีมือคอยบีบเค้นหน้าอกใหญ่ที่ล้นมือพร้อมกับเขี่ยยอดอกของพรีม ทำสลับกันไปมาทั้งสองข้าง ยอดอกของพรีมหวานราวกับขนมหวานชิ้นโปรด บวกกับร่างกายที่หอมอ่อนๆเหมือนดอกไม้ มันยิ่งทำให้อารมณ์ผมเพิ่มขึ้นไปอีก
“อื๊ออ….อ๊ะ” ตอนนี้ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้เลย หน้าอกของฉันถูกเขาครอบงำอยู่แบบนั้นมันทำให้สมองฉันขาวโพลนไปหมด มันเสียวซ่านจนฉันต้องเอามือขยุ้มกับจิกผมเขา และกดลงมาให้แนบชิดกับอกอีก มันรู้สึกดีมากจนฉันปฏิเสธสัมผัสจากเขาไม่ได้เลย
“ปะ…ปอร์เช่ ฉันต้องการนาย”
“ใจเย็นๆสิคะพรีมที่รัก คืนนี้คงอีกยาวนะ”
เมื่อผมดูดดื่มกับหน้าอกของพรีมจนพอใจแล้ว ผมก็ค่อยๆพรมจูบลงมาที่หน้าท้องแบนราบของพรีม พร้อมกับฝากรอยรักไว้หลายจุด
เมื่อจัดการกับด้านบนเสร็จ ร่างสูงก็ค่อยๆลูบไล้เรียวขาร่างบาง เพื่อปลุกปั่นอารมณ์ของร่างบาง และค่อยๆทำการถอดกระโปรงของร่างบางออกจนเหลือเพียงแพนตี้ตัวจิ๋วที่คอยปกปิดจุดสงวนของร่างบาง นิ้วเรียวเกี่ยวแพนตี้ลงต่ำตามเรียวขาขาวเชื่องช้ากระทั่งตกลงไปอยู่ข้อเท้าเล็กของร่างบาง
สวบ!
“อึก…อ๊ะ…ปอร์เช่” ฉันร้องออกมาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว ฉันรู้สึกเจ็บมากเมื่อนิ้วเรียวของเขาสอดแทรกเข้ามาช่องทางด้านในของฉัน
“ผ่อนคลายสิคะ พรีม” อ่าา ขนาดแค่นิ้ว พรีมก็ตอดรัดนิ้วผมซะแน่นจนขยับไม่ได้แล้ว
“อื้มม….ฉันจะพยายาม” คำพูดหวานๆของเขาทำให้ใจฉันเต้นแรง และเริ่มผ่อนคลายขึ้นมาบ้าง
“…….” พรีมเริ่มผ่อนคลาย ผมจึงค่อยๆขยับนิ้วอย่างช้าๆ ก่อนที่จะขยับให้เร็วขึ้นเรื่อยๆ
“อื๊ออ…อ๊ะ..เจ็บ” มันทั้งเจ็บ ทั้งแปลก แต่มันก็รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก เขาเริ่มขยับนิ้วเร็วขึ้นจากความเจ็บเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่าน จนฉันเหมือนกับกำลังลอยอยู่บนอากาศ แต่แล้วก็ต้องตกลงมาเมื่อเขาหยุดขยับ
ฟึบ!
“อ๊ะ…หยุดทำไม”
“จะรีบเสร็จคนเดียวหรอคะ รอพี่ก่อนสิคะคนดี” ผมทำการถอดนิ้วออกมา เพื่อปลดเปลื้องเสื้อผ้าตัวเองออก
เสื้อของร่างสูงถูกถอดออกพร้อมโยนลงพื้นห้องอย่างไม่ใส่ใจ เรือนร่างเซ็กซี่ของร่างสูงเป็นประจักษ์ต่อสายตาของร่างบาง สายตาคู่สวยไล่มองตั้งแต่แผงอกแน่น ลงมายังกล้ามหน้าท้องแน่นแสนน่าลูบไล้ จนร่างบางเองยังอยากสัมผัสมันสักครั้ง
ฝ่ามือร่างสูงเริ่มเลื่อนลงต่ำปลดกางเกงออกโยนทิ้งลงพื้นอย่างไม่สนใจราคาว่ามันจะแพงแค่ไหน เบื้องล่างเหลือเพียงอันเดอร์แวร์คอยปกปิดส่วนนั้นที่มันเริ่มคับแคบพองโตออกมาด้วยความเกรี้ยวกราดต้องการปลดปล่อยใส่ร่างบางเป็นเอามาก
และตอนนี้สิ่งนั้นมันพร้อมเผชิญหน้ากับร่างบางแล้ว
พรึ่บ!
ดวงตาหวานปรือตามองแก่นกายเบื้องหน้าที่มันตั้งชันชี้หน้าร่างบางอย่างคาดโทษ ตอนนี้ร่างบางไม่รู้สึกอะไรนอกจากความรู้สึกที่มีความต้องการจากร่างสูงแทบจะแย่อยู่แล้ว
แก่นกายแทรกเข้าด้านในช่องทาง เริ่มรู้สึกถึงความตอดรัดแน่นขึ้นทุกที ใบหน้าหวานแสดงสีหน้าเหยเก ความเจ็บปวดเริ่มแล่นผ่านทุกสัดส่วนหนักกว่าเก่าอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ริมฝีปากบางเม้มกัดแน่นจนห่อเลือดไม่เคยรู้สึกปวดร้าวเจียนตายขนาดนี้
''ฮึก!..ปอร์เช่..ฉันเจ็บ '' ร่างบางพูดเสียงสั่นเครือรู้สึกถึงความเจ็บแล่นผ่านด้านในผนังช่องทาง เล็บทั้งสิบจิกเนื้อผิวของเขากระทั่งเกิดเป็นรอยแผล แต่ร่างสูงกลับไม่ใส่ใจและไม่รู้สึกเจ็บทั้งสิ้น
ฟึ่บ
''อื้ออ..'' ผมไม่รู้ควรหาวิธีใดทำให้คนตัวเล็กหายร้องไห้เสียทีจึงทำได้แค่โน้มหน้าลงไปใกล้พร้อมประกบริมฝีปากบางไม่รู้เป็นรอบที่เท่าไหร่ ดวงตาหวานหลับพริ้มเริ่มคล้อยตามอารมณ์ของผมขึ้นมาทันที ริมฝีปากร้อนเริ่มดำเนินบทจูบนุ่มนวลเพียงฝ่ายเดียว ไม่ว่าจะตักตวงมากเท่าไหร่หรือนานแค่ไหนผมก็ไม่เคยรู้สึกเบื่อเรียวปากฉ่ำของพรีมเลย
เขาใช้จังหวะนี้ด้วยการดันแก่นกายเข้าด้านในช่องทางของฉันลึกมากกว่าเก่า ผนังทางเริ่มคลายตัวออกอย่างไม่มีสาเหตุทั้งที่ว่าตอนแรกมันยังคับแคบเมื่อครู่นี้เองแต่พอได้ลิ้มรสชาติจากริมฝีปากกระจับของเขา ฉันกลับลืมไปเสียทุกอย่าง
แท่งเนื้อร้อนเริ่มครูดช่องทางด้านในอย่างไม่ยอมลดละ ร่างสูงขยับบริเวณสะโพกเข้าออกเชื่องช้าไม่ได้เร่งรีบอะไรมากเพื่อเป็นการให้คุ้นชินสิ่งแปลกปลอมด้านในตัว สองมือเล็กกระชับรอบบ่าแกร่งแน่นหนายามอีกฝ่ายคอยขยับแก่นกายตามจังหวะ
''อึกก..อ๊ะ..อ๊า..'' ริมฝีปากของทั้งคู่ถูกถอนออกจากกันโดยร่างสูงเองเป็นฝ่ายละออก เสียงหวานเปล่งออกมาอย่างเต็มที่ครางกระเส่าครั้นอีกฝ่ายคอยขยับสะโพกเชื่องช้า
ใบหน้าคมเชิดขึ้นด้านบนสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าเต็มปอด จากการขยับสะโพกเชื่องช้าเริ่มเร็วไปตามกาลเวลา เปลี่ยนจากท่วงทำนองอ่อนช้อยกลายเป็นท่วงทำนองเร่าร้อนคอยกลืนกินเรือนร่างของร่างบางทีละนิดทีละน้อย
''อึกก..อ๊า'' เสียงหวานครางกระเส่าบรรเลงพร้อมกิจกรรมเร่าร้อนเช่นนี้ ใบหน้าหวานเชิดขึ้นรับอากาศบริสุทธิ์รอบตัวขณะร่างสูงยังคงคอยมอบความสุขเติมเต็มส่วนสึกกร่อนด้านในจิตใจของร่างบางทีละนิด
ฝ่ามือเล็กกำผ้าปูเตียงผืนขาวแน่นเต็มมือแทบจะจิกให้ขาดริ่วก็ย่อม ริมฝีปากบางเผยอขึ้นรับแรงกระแทกจากอีกฝ่าย อุณหภูมิภายในห้องยังคงเย็นยะเยือกหากแต่เรือนร่างทั้งสองแทบจะหลอมรวมเป็นหนึ่งกลับอาบไปด้วยหยาดเหงื่อมากมาย
สองมือแกร่งจับหัวเตียงไว้เป็นหลักทรงตัว ร่างสูงเปลี่ยนมากระแทกแก่นกายเข้าออกใส่ด้านในช่องทางของร่างบางด้วยแรงมวลมหาศาล แม้ว่าร่างบางจะรู้สึกถึงความปวดร้าวคล้ายร่างกำลังจะแยกออกจากกันทว่าในยามเวลานั้นดันมีความรู้สึกดีแทรกซ้อนเข้ามา
พั่บๆ กึกๆ !
เสียงเนื้อกระแทกเข้าหากันจนเกิดเสียงดังกังวาลทั่วบริเวณห้อง ขาเตียงขูดพื้นครั้งแล้วครั้งเล่าตามแรงกระแทกมากมายจากร่างสูง ร่างบางสั่นคลอนไปตามแรงกระแทก หน้าอกคู่สวยกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะการขยับสะโพกของเขา
ร่างสูงไม่ออมแรงหรืออะไรทั้งสิ้น ยิ่งกาลเวลาดำเนินอย่างรวดเร็วมากเท่าไหร่กลับไม่มีปฎิกิริยาว่าร่างทั้งสองจะหยุดกิจกรรมเร่าร้อนเช่นนี้เสียที ใบหน้าคมโน้มลงอีกครั้งใช้จมูกคมฝังลงลำคอนวลอย่างหืดกระหายพร้อมสูดดมกลิ่นจากกายเล็กเข้าเต็มปอด
''อ๊ะ..ปะ..ปอร์เช่..ฉะ..ฉันไม่ไหวแล้ว''
''ขะ..ขอฉันอีกนิดเดียว..กำลังถึงแล้วอืมม'' ร่างสูงครางด้านในลำคอแกร่งด้วยความพึงพอใจ
เสียงครางหวานกระเส่าท่ามกลางกิจกรรมที่ยังคงดำเนินไปได้ด้วยดี เขารับรู้ได้ว่าร่างกายของร่างบางเริ่มไม่ไหวกับแรงต้านทานของเขาเสียแล้ว กระนั้นเขาจึงทำการกระแทกสะโพกเข้าออกประมาณ 3 ครั้งก่อนกระตุกน้ำเหนียวขุ่นใส่ช่องทางด้านในของร่างบาง
''อึกก..อื้ออ'' ร่างบางเองก็ปล่อยน้ำเหลวออกมาตามกันพร้อมทั้งเลือดข้นที่มันแสดงถึงครั้งแรกการมีอะไรครั้งนี้ของร่างบาง น้ำเหนียวขุ่นผสมปนเปไปพร้อมเลือดแดงของร่างบางเปื้อนผ้าปูเตียงจนเห็นได้ชัด
05.00 AM
“อื๊ออ…อ๊ะ อ๊ะ ปะ ปอร์เช่ ใกล้แล้ว เร็วอีก”
“อืมม…อีกแปปเดียวนะคะที่รัก”
ร่างสูงรับรู้ได้ทันทีว่าร่างบางใกล้จะเสร็จแล้ว จึงรีบเร่งขยับสะโพกให้เร็วขึ้นและแรงขึ้น เพราะตัวร่างสูงเองก็ใกล้จะปลดปล่อยน้ำรักออกมาแล้วเหมือนกัน
“อ๊าาาาา/อ่าาาาา” เมื่อถึงขีดสุดทั้งคู่ก็ปลดปล่อยน้ำรักออกมาพร้อมกัน
ร่างสูงโปร่งของปอร์เช่ล้มลงนอนเคียงร่างบาง ส่วนร่างบางเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายหยุดกิจกรรมทั้งมวลแล้วจึงผล็อยหลับดำดิ่งเข้าสู่ห้วงนิทราในขณะที่ร่างสูงเองกำลังจะชันร่างตัวเองขึ้นเอ่ยชวนร่างบางเข้าไปชำระร่างกายด้วยกัน
''อ้าว หลับซะละ'' ดวงตาคมมองใบหน้าหวานบัดนี้ได้หลับใหลเข้าสู่ห้วงความฝันเป็นอันเรียบร้อย ฉับพลันสายตาคมดันสะดุดเข้าบริเวณหว่างเรียวขาเนียนที่มันมีน้ำหนืดของร่างบางผสมเลือดข้นจากการมีอะไรครั้งแรกเปื้อนผ้าปูเตียง
''ขอโทษนะพรีม''
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น